Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή γενετικής Βίνσεντ Λιντς του Πανεπιστημίου του Σικάγο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κυτταρικής βιολογίας "Cell Reports", διαπίστωσαν ότι το μαμούθ είχε κάνει αρκετές εξελικτικές προσαρμογές στον οργανισμό του, για να αντέξει τις πολύ χαμηλές αρκτικές θερμοκρασίες (έως μείον 50 βαθμούς Κελσίου) στη διάρκεια της τελευταίας εποχής των πάγων.
Μεταξύ άλλων, τα μαμούθ είχαν μεταβάλει τον μεταβολισμό τους, ώστε να συσσωρεύουν περισσότερο λίπος (που είναι μονωτικό έναντι του κρύου), είχαν μικρότερα αυτιά και ουρές (για να έχουν μικρότερες απώλειες θερμότητας) και είχαν γενικότερα αναπτύξει μειωμένη ευαισθησία στο κρύο.
Όπως είπε ο Λιντς, «δεν θα περάσει πολύς καιρός που θα είμαστε τεχνικά σε θέση να προχωρήσουμε σε αναβίωση του μαμούθ, αλλά κατά πόσο θα έπρεπε να το κάνουμε, αυτό είναι άλλο θέμα. Δεν νομίζω ότι θα έπρεπε».
Οι επιστήμονες ανέλυσαν DNA από τις τρίχες δύο μαμούθ που είχαν βρεθεί στη Σιβηρία και τα οποία ζούσαν προ 18.500 και 60.000 ετών αντίστοιχα. Τα περισσότερα μαμούθ, που ζούσαν στις στέπες της Βόρειας Ασίας, Βόρειας Ευρώπης και Βόρειας Αμερικής, εξαφανίστηκαν όταν έλιωσαν οι πάγοι πριν περίπου 10.000 χρόνια. Λίγα επιβίωσαν στην απομονωμένη νήσο Βράγκελ της Σιβηρίας έως πριν από 3.700 χρόνια.
Επειδή τα μαμούθ και οι ασιατικοί ελέφαντες είχαν έναν κοινό πρόγονο πριν από 5 εκατ. χρόνια, οι επιστήμονες συνέκριναν τα γονιδιώματά τους και διαπίστωσαν ότι έχουν αρκετή συγγένεια. Αυτό σημαίνει ότι μια εναλλακτική λύση θα ήταν η δημιουργία -μέσω γενετικής μηχανικής- ενός «υβριδικού» ζώου, που θα αποτελούσε συνδυασμό ασιατικού ελέφαντα και μαμούθ. Πάνω σε αυτό το σχέδιο εργάζεται εδώ και καιρό ο διακεκριμένος γενετιστής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ Τζορτζ Τσερτς.
Comments