Μα κάποια πράγματα τα διακρίνεις. Κάποια πράγματα είναι ολοφάνερα. Μια νέα μόδα, η μόδα της «καλής ζωής», η μόδα των μπουζουκιών και των διακοπών στη Μύκονο. Όρεξη να ‘χεις να μόνο να χαζεύεις σέλφι στην αρχική σου. Τρέσα, ψεύτικη βλεφαρίδα και βυζί στο Θεό και δώστου σαμπάνιες και δώστου κάμπριο και καφέ στην παραλία. Κρύα χαμόγελα, ύφος ντίβας αλλά όλα κι όλα, το κορίτσι είναι ρο-μα-ντι-κό. Ψάχνει το «καλό παιδί» ανάμεσα σε γαρύφαλλα, ποτά και ξενύχτια. Αλλά καταλήγει να κλαίγεται σε κάθε μέσο κοινωνικής δικτύωσης γιατί, αχ γιατί η ζωή είναι άδικη, και δεν μπορεί να βρει το άλλο της μισό.
Κοπελιά, ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε. Και στη δική σου περίπτωση μάλλον πορεύεσαι στον μάταιο τούτο κόσμο με πολύ λάθος σκεπτικό και λογική. Η «καλή ζωή» δεν είναι κάτι πρωτοφανές, αρέσει σε όλους. Και το κυνήγι για αυτήν υπήρχε από πάντα. Τι γίνεται όμως όταν για κάποιες γυναίκες όλο αυτό το κυνήγι του χαμένου θησαυρού γίνεται μονόδρομος;
Το βλέπεις παντού κι εσύ. Αυτή η «νέα μόδα» έχει κατακλύσει κάθε καφέ, κάθε νυχτερινό μαγαζί, κάθε χειμερινό ή καλοκαιρινό προορισμό. Κάποτε ήταν αλλιώς τα πράγματα. Η κλασσική γυναίκα-λάτρης του χρήματος «το ζούσε». Για πάρτη της. Έκανε οικογένεια. Εξασφάλιζε της ζωή της ολόκληρη με κάποιον πλούσιο και όλα καλά. Ήταν το όνειρό της να ζήσει κάποτε σε ένα μεγάλο σπίτι με μεγάλο κήπο και πισίνα και… τα κατάφερε.
Εδώ όμως μιλάμε για κοριτσάκια 20-21-22-25 χρονών που έχουν πιάσει απ’ τα μαλλιά –αν έχει ακόμα μαλλιά– τον «χορηγό» και τον ξεζουμίζουν με κάθε γνωστό τρόπο. Τι κι αν θέλει 2 viagra στην καθισιά, τι κι αν είναι παντρεμένος. Έρωτας; Δε χρειάζονται συναισθήματα σε τέτοιου είδους σχέσεις μωρέ. Το χρυσό νέο iPhone που της έκανε δώρο αναπληρώνει όλα τα κενά. Και ξέρεις κάτι, αν το γούσταραν πραγματικά θα τις χαιρόμουν με όλη μου την καρδιά.
Μα είναι δυστυχισμένες. Μόνες και άδειες. Με φίλες του ίδιου κύκλου, που μόνη τους ανησυχία είναι ποιο θα είναι το καινούριο σχέδιο που θα κάνουν στα νύχια τους. Μαραζώνουν πριν την ώρα τους, μπουμπούκια 25 χρονών. Λυπάμαι για αυτές και απλά αναρωτιέμαι…
Μέχρι πότε θα πουλάνε το κορμί τους για μια τσάντα Luis Vuitton, για μια Moet σαμπάνια και μια φωτογραφία στο Super Paradise; Είναι άραγε η Αράχοβα του χειμερινού κλάμπινγκ ποιο όμορφη από ένα απλό χιονισμένο χωριό αγκαλιά με τον άνθρωπο που πραγματικά αγαπάς; Κι όταν πια δεν θα περνάει η μπογιά τους τι θα κάνουν; Θα ψάξουν τότε για τον χαμένο έρωτα τους; Θα αναζητήσουν κάποια παλιά αγάπη που κάποτε δεν μπορούσε να τις προσφέρει την καλή ζωή; Έχουν σκεφτεί ποτέ τους να κάνουν οικογένεια; Ή έστω απλά να ξεσκιστούν σε ένα κρεβάτι με αυτόν που πραγματικά γουστάρουν, που όταν το βλέπουν τρέμουν τα μπούτια τους από καύλα, κι ας δουλεύει και μανάβης;
Πάει καιρός που η γυναίκα γούσταρε τον άντρα «αλήτη», λαϊκό και αρσενικό. Μην «ψαρώνετε» απ’ τις αμέτρητες ρομαντικές φωτογραφίες με γλυκόλογα και ερωτικά μηνύματα, τα ευφάνταστα στάτους, τα αποφθέγματα και τους στίχους της Κικής Δημουλά. Πλέον αποτρίχωση ολική, μούσια, τατουάζ, SLK και γούστα μπόλικα. Και μετά ξεκινάει το παραλήρημα. «Πού είναι οι πραγματικοί άντρες;»
«Ψάξε-ψάξε δε θα τους βρεις». Όσο όμορφη κι αν είσαι, ο άντρας που θα σε ερωτευτεί δεν θα κοιτάξει τίποτα παραπάνω πέρα απ’ το βλέμμα σου. Τα μάτια, βλέπεις, λένε πολλά. Οπότε τσάμπα προσπαθείς. Είναι καιρός να ανοίξεις τα μάτια σου και όχι τα πόδια σου. Η ζωή έχει πολλά όμορφα πράγματα, αμέτρητα, πέρα από κότερα, γαρίδες, τζακούζια και ακριβά ξενοδοχεία.
Και μες στη φασαρία της λανθασμένης σας νέας μόδας θα υπάρχουμε εμείς, που μας αρέσουν τα απλά αμακιγιάριστα χαμόγελα και τη βρίσκουμε και με μια απλή βόλτα στο πάρκο με έναν καφέ στο χέρι.pillowfights.gr
Comments