Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Καρολίνσκα της Στοκχόλμης, με επικεφαλής την Δρ Μάλιν Μπέργκστρομ, σημειώνουν πάντως ότι τα προβλήματα μπορούν να μετριαστούν όταν, μετά τη διάλυση της οικογένειας, την επιμέλεια των παιδιών αναλαμβάνουν από κοινού οι γονείς.
Οι επιστήμονες μελέτησαν στοιχεία για σχεδόν 150.000 εφήβους, 12 - 15 ετών προκειμένου να συσχετίσουν τη συχνότητα εμφάνισης και την ένταση μιας σειράς ψυχοσωματικών προβλημάτων (δυσκολία συγκέντρωσης, αϋπνία, πονοκέφαλοι, στομαχόπονοι, άγχος, λύπη, ζαλάδες, ανορεξία κ.α.) με την οικογενειακή κατάσταση κάθε παιδιού.
Έμφαση δόθηκε στο κατά πόσο ένα παιδί μπορούσε να μιλήσει άνετα και στους δύο γονείς του μετά το διαζύγιο και αν είχε επαρκή χρηματική υποστήριξη.
Η μελέτη έδεξε ότι, μετά τη διάλυση της οικογένειας, τα κορίτσια αναφέρουν περισσότερα ψυχοσωματικά προβλήματα από ό,τι τα αγόρια, ανεξαρτήτως ηλικίας, αν και, σύμφωνα με τους επιστήμονες, γενικότερα τα κορίτσια εκδηλώνουν περισσότερα ψυχοσωματικά προβλήματα, άσχετα με την οικογενειακή κατάστασή τους.
Πιο έντονα ψυχοσωματικά προβλήματα εκδηλώνουν τα παιδιά - ιδίως τα κορίτσια- που, μετά τη διάλυση της οικογένειας, ζουν σχεδόν αποκλειστικά με τον ένα μόνο γονέα, ενώ λιγότερα όσα παιδιά μοιράζουν σχεδόν ισομερώς τον χρόνο τους ανάμεσα στους δύο γονείς.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, αν και στα παιδιά μπορεί να προκαλεί στρες το να ζουν σε δύο σπίτια, από την άλλη αυτό συχνά αντισταθμίζεται από το θετικό γεγονός ότι έτσι καταφέρνουν να διατηρούν στενή επαφή και με τους δύο γονείς τους.
Τα τελευταία 20 χρόνια, τα διαζύγια έχουν αυξηθεί σε όλες σχεδόν τις ανεπτυγμένες χώρες, με τις όποιες αρνητικές επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό για τα παιδιά. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά διαλυμένων οικογενειών είναι πιο επιρρεπή σε συναισθηματικά προβλήματα και σε διαταραχές συμπεριφοράς, σε σχέση με όσα μεγαλώνουν σε μια δεμένη οικογένεια.
health.in.gr
Comments