Γιατί δεν μπορούμε να «κρυφτούμε» ποτέ από τα κουνούπια

Σίγουρα θα έχετε παρατηρήσει πως μερικές φορές ακόμα κι αν χρησιμοποιείτε εντομοαπωθητικό, τα κουνούπια εξακολουθούν να σας τσιμπάνε. Οι ταμπλέτες, τα σπρέι, ακόμα και τα γνωστά σε όλους «φιδάκια» ορισμένες φορές δεν καταφέρουν να κρατήσουν μακριά τα ενοχλητικά έντομα, τα οποία βρίσκουν τρόπο να μας… πιούν το αίμα. Αμερικανοί επιστήμονες απαντούν στο γιατί συμβαίνει αυτό, σε άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Current Biology.


Ερευνητές του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Καλιφόρνια απέδειξαν ότι τα κουνούπια χρησιμοποιούν έχουν μια «τριπλή στρατηγική επίθεσης», χρησιμοποιούν δηλαδή τρεις αισθήσεις τους για να εντοπίσουν το «θύμα» τους και να το τσιμπήσουν.

Αρχικά, μυρίζουν για να εντοπίσουν την οσμή της ανθρώπινης αναπνοής, από απόσταση έως και 50 μέτρα μακριά. Στη συνέχεια, εντοπίζουν το άτομο με την όραση, από απόσταση έως και 15 μέτρα μακριά και τελικά, αισθάνονται την θερμοκρασία του σώματος.

«Συνεπώς, είναι σχεδόν αδύνατον να τα αποφύγουμε. Ακόμα και αόρατοι να γινόμασταν, θα κατάφερναν να μας εντοπίσουν. Η κυνηγετική στρατηγική των κουνουπιών είναι άκρως ενοχλητική» σχολιάζει ο ερευνητής Μάικλ Ντίκσον.

Μελετώντας αρχικά της αίσθηση της όσφρησης των θηλυκών κουνουπιών, (καθώς τα αρσενικά δεν τσιμπάνε) οι ερευνητές διαπίστωσαν πως ακολουθούσαν φτερά πλούσια σε διοξείδιο του άνθρακα, το είδος του αερίου που εκπνέουμε. Επιπλέον, δεν είχαν κανέναν οσφρητικό ενδιαφέρον για φυσιολογικό αέρα. Όταν το διοξείδιο του άνθρακα ήταν αυξημένο, τα πεινασμένα θηλυκά κουνούπια ελκύονταν επίσης από σκουρόχρωμες φιγούρες.

Μεγάλο ρόλο έπαιζε επίσης και η ζέστη, καθώς αντικείμενα με υψηλή θερμοκρασία σώματος ήταν ελκυστικότερα για τα κουνούπια από εκείνα με θερμοκρασία χώρου.

«Το πείραμά μας δείχνει ότι δίνουν βάση στο οπτικό ερέθισμα, αφού έχουν εντοπίσει την οσμή, ώστε να είναι σίγουρα ότι δεν θα σπαταλήσουν χρόνο να πλησιάσουν λάθος στόχους. Κατανοώντας τον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου των κουνουπιών και πως συνδυάζουν τις πληροφορίες που παίρνουν από τις διαφορετικές αισθήσεις για να πάρουν αποφάσεις, αποδεικνύεται ως η μεγαλύτερη πρόκληση της σύγχρονης Νευροεπιστήμης» εξηγεί ο Δρ Ντίκσον.

Διαπιστώνουμε επομένως πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να απαλλαγούμε εντελώς από τα ενοχλητικά αυτά έντομα, καθώς η ίδια τους η φύση έχει φροντίσει ώστε να μην μπορεί να τους ξεφύγει κανένα «θύμα». Στο μόνο το οποίο μπορούμε να ελπίζουμε είναι πως μελλοντικά θα σχεδιαστεί κάποιο ακόμα πιο δραστικό εντομοαπωθητικό και θα απαλλαγούμε από τα τσιμπήματα, τουλάχιστον μέχρι τα έντονα να βρουν τρόπο να το παρακάμψουν και αυτό.