Για πρώτη φορά επιστήμονες από τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία κατάφεραν να καλλιεργήσουν εκ του μηδενός στο εργαστήριό τους λειτουργικές φωνητικές χορδές. Πρόκειται για σημαντικό βήμα, που μελλοντικά μπορεί να ξαναδώσει φωνή σε όσους έχασαν τις δικές τους φωνητικές χορδές εξαιτίας καρκίνου, άλλης νόσου ή τραυματισμού. Θα χρειασθούν όμως ακόμη χρόνια, εωσότου αυτό γίνει πραγματικότητα.
Το επίτευγμα
Ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν-Μάντισον, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή χειρουργικής Νέϊθαν Γουέλχαμ, πήραν κύτταρα φωνητικών χορδών από νεκρούς και από ασθενείς (όχι καρκινοπαθείς), στους οποίους είχε γίνει αφαίρεση λάρυγγα. Στη συνέχεια, στο εργαστήριο τα κύτταρα αυτά καθαρίσθηκαν και καλλιεργήθηκαν. Μετά τοποθετήθηκαν σε ένα τρισδιάστατο πλέγμα από κολλαγόνο, όπως αυτό που χρησιμοποιείται ως βάση για την ανάπτυξη τεχνητού δέρματος. Σε περίπου δύο εβδομάδες, τα κύτταρα αναπτύχθηκαν και σχημάτισαν έναν ιστό φωνητικής χορδής. Κάθε χορδή έχει μήκος περίπου 16 χιλιοστά και πάχος ένα.
Τα τεστ έδειξαν ότι η καλλιεργημένη φωνητική χορδή, που είναι αρκούντως ελαστική και ανθεκτική, διαθέτει σε μεγάλο βαθμό τις βιολογικές ιδιότητες της φυσικής χορδής και, επιπλέον, παράγει ήχους. Ακόμη οι εργαστηριακές χορδές δεν απορρίφθηκαν από το ανοσοποιητικό σύστημα ποντικιών, όπου τοποθετήθηκαν επί τρεις μήνες.
Η εργαστηριακή χορδή έχει όμως πιο απλή και ανώριμη δομή από την φυσιολογική χορδή, επειδή η τελευταία συνεχίζει να αναπτύσσεται επί 13 χρόνια μετά τη γέννηση του ανθρώπου. Πάντως θα χρειασθούν χρόνια (άγνωστο πόσα), εωσότου γίνει η πρώτη κλινική δοκιμή εργαστηριακών φωνητικών χορδών σε ανθρώπους και αφού προηγηθούν δοκιμές σε μεγάλα ζώα. 'Αλλοι ερευνητές προσπαθούν να δημιουργήσουν φωνητικές χορδές με επαναπρογραμματισμό βλαστικών κυττάρων. Το επίτευγμα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science Translational Medicine»tovima.gr
Το επίτευγμα
Ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν-Μάντισον, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή χειρουργικής Νέϊθαν Γουέλχαμ, πήραν κύτταρα φωνητικών χορδών από νεκρούς και από ασθενείς (όχι καρκινοπαθείς), στους οποίους είχε γίνει αφαίρεση λάρυγγα. Στη συνέχεια, στο εργαστήριο τα κύτταρα αυτά καθαρίσθηκαν και καλλιεργήθηκαν. Μετά τοποθετήθηκαν σε ένα τρισδιάστατο πλέγμα από κολλαγόνο, όπως αυτό που χρησιμοποιείται ως βάση για την ανάπτυξη τεχνητού δέρματος. Σε περίπου δύο εβδομάδες, τα κύτταρα αναπτύχθηκαν και σχημάτισαν έναν ιστό φωνητικής χορδής. Κάθε χορδή έχει μήκος περίπου 16 χιλιοστά και πάχος ένα.
Τα τεστ έδειξαν ότι η καλλιεργημένη φωνητική χορδή, που είναι αρκούντως ελαστική και ανθεκτική, διαθέτει σε μεγάλο βαθμό τις βιολογικές ιδιότητες της φυσικής χορδής και, επιπλέον, παράγει ήχους. Ακόμη οι εργαστηριακές χορδές δεν απορρίφθηκαν από το ανοσοποιητικό σύστημα ποντικιών, όπου τοποθετήθηκαν επί τρεις μήνες.
Η εργαστηριακή χορδή έχει όμως πιο απλή και ανώριμη δομή από την φυσιολογική χορδή, επειδή η τελευταία συνεχίζει να αναπτύσσεται επί 13 χρόνια μετά τη γέννηση του ανθρώπου. Πάντως θα χρειασθούν χρόνια (άγνωστο πόσα), εωσότου γίνει η πρώτη κλινική δοκιμή εργαστηριακών φωνητικών χορδών σε ανθρώπους και αφού προηγηθούν δοκιμές σε μεγάλα ζώα. 'Αλλοι ερευνητές προσπαθούν να δημιουργήσουν φωνητικές χορδές με επαναπρογραμματισμό βλαστικών κυττάρων. Το επίτευγμα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science Translational Medicine»tovima.gr
Comments